woensdag 19 juli 2017

Floortje: schatje of ondeugd?


Wiske:

Het is niet altijd even gemakkelijk om een kuiken goed op te voeden, daar begin ik achter te komen.
Het is mijn eerste keer en ik vond dat ik het goed deed, maar nu ga ik toch twijfelen.

Floortje is ontsnapt
Floortje wordt steeds eigenwijzer en ongehoorzamer.
Zo wil zij graag op de foto bij Ma Tok, terwijl ik dat geen goed idee vind.
En ze is ook al een keer ontsnapt. Wij zaten gezellig samen in de ren toen Ma Tok lekkers ging uitdelen. Ze strooide eerst meelwormpjes voor ons en toen kwam ze ook nog met een gierst-stengel. Heerlijk natuurlijk, maar om dat ding neer te leggen moest ons rennetje een beetje worden opgeschoven.
Dat deed Ma Tok dan ook.
Wiske is ongerust, Floortje is buiten
Zowel zij als ik hadden niets in de gaten toen de ren een stukje open stond, maar Floortje wel en zij zag haar kans schoon.
Ze kroop snel door de opening en liep de tuin in. Ze rende vlug onder de struik en vandaar uit ging ze naar mij zitten kijken.
Ma Tok zag nog steeds niets, maar ik wel.
Ik begon Floortje te roepen, ik gebood haar om onmiddellijk terug te komen in de ren.
Maar dat deed zij niet, ze zat onder die struik gewoon te lachen en de aandacht te trekken van de grotere kuikens.
Die kwamen nieuwsgierig naar
Daantje en Dirkje vinden Floortje groot genoeg
haar toe en ze begonnen een gezellig kakeltje met haar.
Toen ik heel hard begon te roepen kreeg Ma Tok eindelijk ook iets door en zij ging haar vangnet uit de schuur halen. Maar dat was niet mijn bedoeling. Ik wilde gewoon ook uit de ren om mijn kind te pakken te krijgen, maar ik paste niet door het kleine openingetje. Ma Tok liet mij gelukkig ook vrij en ik rende achter mijn broeddochter aan.
Geertrui is het natuurlijk eens met Daantje en Dirkje
Die ondeugd liep snel weg voor mij!
Ik riep haar en ik vroeg aan Daantje en Dirkje of zij mij wilden helpen Floortje te vangen, omdat zij nog veel te klein was om in de tuin rond te lopen.
De grote kuikens vonden dat echter onzin, zij zeiden dat Floortje groot genoeg was om dat zelf te bepalen en dat zij een flink kuiken was.
Geertrui was het natuurlijk met hen eens, zoals altijd.
Gelukkig kwam Ma Tok mij toen alsnog te hulp met haar vangnet, zij pakte Floortje en zette haar weer in de ren.
Het openingetje sloot zij grondig af, zodat mijn kind veilig binnen
Floortje gevangen in het net
zat.
Maar nu was ik nog buiten en ik wilde naar Floortje toe.
Floor zat mij gewoon uit te lachen omdat ik zo boos was, en weer kwam Ma Tok mij te hulp: ze pakte mij zomaar op en zette mij ook in de ren.
Hèhè, wat een opluchting, alles was weer goed gekomen. Floortje zat opeens heel braaf van de gierststengel te eten, ze deed net alsof ze niet buiten was geweest.
Ik heb haar maar gewoon laten eten en toen ze genoeg had kwam ze lekker bij me zitten.



weer gezellig samen in de ren
Tja, toen heb ik haar maar geen straf meer gegeven, we zaten zo gezellig samen en ik wilde de sfeer niet bederven.
Ik weet niet of ik wel geschikt ben als opvoed-moeder, zucht...

3 opmerkingen:

  1. Ach, arme Wiske. Opvoeden is inderdaad niet makkelijk. Hopelijk mogen ze allebei snel de Tok tuin in, dat is veel gezelliger!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een schatje kan tegelijkertijd ook best een ondeugd zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, als ze allebei de grote Tok tuin in mogen, hoeft Wiske zich minder zorgen te maken (hoop ik...)

    BeantwoordenVerwijderen